Działanie pigułki antykoncepcyjnej jest wielokierunkowe.
Hamowanie owulacji i zagęszczenie śluzu szyjkowego można zaliczyć do działania zapobiegającego poczęciu.
Nie można tego jednak powiedzieć o hamowaniu zagnieżdżenia blastocysty jak również o wpływie na perystaltykę jajowodów – trudno je nazwać działaniem antykoncepcyjnym (antykoncepcja – postępowanie mające na celu NIEDOPUSZCZENIE do poczęcia [1]). W swej istocie jest to bowiem działanie wczesnoporonne. Być może zakwalifikowanie tych tabletek jako antykoncepcyjne wynikało z pierwotnego zamierzenia wynalazców i faktycznego hamowania owulacji poprzez wysokie stężenia hormonów. Obecnie jednak, analizując powyższe cztery mechanizmy działania pigułek antykoncepcyjnych o zredukowanych dawkach hormonów, nie można ich jednoznacznie określić jako preparaty uniemożliwiające poczęcie. W sytuacji bowiem, kiedy zawiodą mechanizmy stricte antykoncepcyjne, nie można wykluczyć ich efektu wczesnoporonnego, a więc uśmiercającego dopiero co poczętą istotę ludzką.
Należy w tym momencie zaznaczyć, iż powyższy tok rozumowania może zostać podważony w sytuacji, gdy za początek ludzkiego życia, a zarazem początek ciąży, przyjmie się zagnieżdżenie zarodka w macicy. Nieuzasadnione jest wówczas określenie mechanizmu działania pigułek antykoncepcyjnych jako wczesnoporonne.
Faktem niepodważalnym biologicznie i medycznie jest to, że życie człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia. Mówi o tym również wielu wybitnych naukowców i lekarzy, między innymi odkrywca trisomii chromosomu 21 – przyczyny zespołu Downa – prof. dr med. Jerome Lejeune: „Dzięki nadzwyczajnemu postępowi techniki wtargnęliśmy do prywatnego życia płodu (…) Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu powstała nowa istota ludzka nie jest już sprawą upodobao czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym” [2].
Więcej na temat mechanizmów działania preparatów hormonalnych można znaleźć TUTAJ.
Piśmiennictwo:
1. Praca zbiorowa pod redakcją M. Troszyoskiego, Naturalne planowanie rodziny, PSNNPR,
Warszawa 2006, s. 202 – 203
2. J. Lejeune, Wiedza i życie 11/1989, s. 8